باجی سوروشدو: آغاجدا نئچه یارپارق وار؟

بؤیوک باجیسی سوروشدو: جئیرانیم نییه سوروشورسان؟

ناخوش قیز جیغاز جواب وئردی: چونکی من بیلیرم آغاجین آخیر یارپاغی دوشنده منیم گونلریم قورتولاجاق.

بؤیوک باجی گولومسه‌یه‌رک جواب وئردی: بونا گؤره یاشاییشیمیزدان ایستیفاده ائدک و کؤنلوموز ایستیه‌نی ائدک.

گونلر و گونلر کئچدی و ناخوش قیز جیغاز باجیسی‌ایله بیرلیکده یاشاییشیندان ایستیفاده ائتدی. اوینادی و اوینادی و اوشاقلیغینی اَن گؤزل صورتده کئچیردی.

یارپاقلار دال به دال دوشدولر آما بیر یارپاق هله قالیردی و اوشاق، یاخین گونلرین بیرینده بو یارپاغین دوشمک گومانی ایله و اونون عؤمرو ناخوشلوق اثرینده باشا چاتاماق گومانی ایله پنجره‌سیندن باخیردی!

پاییز و اوندان سونرا قیش قورتولدو و بیر ایل کئچدی آما یارپاق دوشمه‌دی و قیز، باجیسی ایله خوشبخت ایدی و ساغلیغی تازادان قاییتماغا باشلامیشدی و نهایتده ناخوشلوغوندان بوتونلوکده قورتولدو.

نهایتده ائلیه بیلدی طبیعی صورتده یئریسین. گؤردوگو بیرینجی ایش گئدیب آغاجدان دوشمهین یارپاغین مؤعجیزهسینی گؤرمک اولدو. گؤردو او، آغاجا یاخشی-یاخشی یاپیشدیریلان نایلون یارپاقدیر. باجیسینین اونا گؤره نه ائتدیگینی بیلندن سونرا گولومسهیهرک اونا طرف قاییتدی.

 

 كن معطاء للسرور و الأمل !

سألت أختها : كم ورقة على الشجرة ؟

فأجابت الأخت الكبرى : لماذا تسألين يا عزيزتي ؟

أجابت الطفلة المريضة: لأني أعلم أن أيامي ستنتهي مع وقوع أخر ورقة

هنا ردت الأخت وهي تبتسم: إذن سنستمتع بحياتنا ونفعل كل ما نريد

مرت الأيام والأيام والطفلة المريضة تستمتع بحياتها مع أختها، تلهو وتلعب وتعيش أجمل طفولة . .

تساقطت الأوراق تباعاً وبقيت ورقة واحدة وتلك المريضة تراقب من نافذتها هذه الورقة ظناً منها أنه في اليوم الذي ستسقط فيه الورقة ستنتهي حياتها بسبب مرضها !

انقضي الخريف وبعده الشتاء ومرت السنة ولم تسقط الورقة والفتاة سعيدة مع أختها وقد بدأت تستعيد عافيتها من جديد حتى شفيت تماماً من مرضها

استطاعت أخيراً أن تمشي بشكل طبيعي ، فكان أول ما فعلته أنها ذهبت لترى معجزة الورقة التي لم تسقط عن الشجرة، فوجدتها ورقة شجيرة بلاستيكية مثبتة جيدا على الشجرة، فعادت إلى أختها مبتسمة بعدما ادركت ما فعلته اختها لأجلها..